Στα ξύλινα θρανία κάθονται μαθητές και μαθήτριες του 1ου ΤΕΕ Σταυρούπολης και ονειρεύονται φίλους καθηγητές, ομορφαίνουν με Graffiti τους γκρίζους τοίχους των διαδρόμων, μιλάνε με το δικό τους λεξιλόγιο, αστροπροβλέπουν το μαθητικό τους μέλλον.

Στέκονται με κριτικό βλέμμα στα ηλεκτρονικά, αλλά βγαίνουν και έξω. Παρακολουθούν και καταγράφουν τη διαδικασία παραγωγής της ελιάς και του λαδιού, κάνουν έρευνα για την οδική μας συμπεριφορά.

Ευχή κάνουμε τα λίγα θρανία του πρώτου τεύχους να γίνουν τάξη ολόκληρη στο δεύτερο.

Η Συντακτική Επιτροπή

Εμείς και οι δάσκαλοί μας

Ο γύρω κόσμος και οι γονείς μου λένε ότι οι καθηγητές είναι η πνευματική προέκτασή τους, το έργο τους όμως είναι ακόμα πιο βαρύ, γιατί δεν έχουν να κάνουν με ένα και δυο μικρούς ιδιότροπους, αλλά με κοπάδια ολόκληρα που πάνω στην τρέλα τους δεν ξέρουν τι να κάνουν. Μα το πιο σπουδαίο είναι ότι η τροφή, που μας προσφέρουν, δεν είναι υλική αλλά πνευματική.

Δεν ξέρω ποια είναι η δουλειά τους ή καλύτερα την ξέρω - είναι η ίδια με τη δική μας, μόνο που αυτοί τη γνωρίζουν κι εμείς δεν τη γνωρίζουμε - εκείνοι κρατούν έναν κατάλογο και μας απειλούν με το χαμηλό βαθμό και την απόρριψη, κι εμείς γράφουμε και διαβάζουμε και λέμε ή δε λέμε καλό μάθημα, ανάλογα με τις διαθέσεις και τις συνθήκες της προηγούμενης μέρας. Έτσι οι σχέσεις μας μπορούν να παρασταθούν με την εικόνα ενός κυνηγητού ανάμεσα στους μεγάλους και τους μικρούς, όπου φυσικά νικημένοι βγαίνουμε εμείς. Καμιά φορά έχω την εντύπωση ότι αισθάνονται ευχαρίστηση να μας πιάνουν αδιάβαστους, να μας επικρίνουν, να μας τιμωρούν.

Κατά τα άλλα είναι όπως όλοι «οι μεγάλοι», που εννοούν να μας βλέπουν σαν μικρούς και εξαρτημένους από αυτούς, θέλουν ο λόγος τους να είναι προσταγή και βλέπουν την αντίδραση μας σαν ανταρσία που πρέπει να παταχθεί με την παρατήρηση, τον εκφοβισμό και την αποβολή.

Έχει λοιπόν ο καθηγητής προσωπικότητα, το νιώθει και αυτός κι εμείς το ζούμε, όταν οι ψυχές μας προσεγγίζουν. Αυτό όμως δεν είναι τροφή, αλλά πνευματική επικοινωνία. Γιατί είναι σαν να βλέπεις πως μια γνώση αποσπάστηκε με βία από την καρδιά του καθηγητή κι ήρθε και φώλιασε με την δική μου σκέψη. Και τέτοιες στιγμές είναι λίγες, γεννιούνται μέσα στην κοινή προσπάθεια και τη συνεργασία. Και δεν εξαρτώνται μόνο από τον καθηγητή, τις γνώσεις και τις διαθέσεις του, αλλά και από εμένα κι από τη δίψα μου για μάθηση.

Πώς θέλω τους καθηγητές μου

• Θα ήθελα όλοι οι καθηγητές μου να με καταλαβαίνουν να είναι ευγενικοί μαζί μου, να μην είναι γκρινιάρηδες. Δεν μου αρέσει όταν ένας καθηγητής φωνάζει συνέχεια. Θα θαύμαζα τον καθηγητή που θα κατάφερνε να γίνει φίλος με τους μαθητές ώστε αυτοί να τον αγαπάνε.

Ζηρίδου Σοφία - ΑΚ

• Ένας καθηγητής πρέπει να συγχωρεί τα παιδιά όταν κάνουν λάθη και να τα βοηθάει να βρουν το σωστό.

Ζαρδαβάς Γιάννης - ΑΚ

• Εγώ θέλω από τους καθηγητές να μην είναι αυστηροί, σκληροί μαζί μας αλλά να μας αγαπούν, όλα τα παιδιά, και όλα ίδια.

Λέμπεδεβ Αλέξης - ΑΚ

• Οι καθηγητές είναι οι καθοδηγητές ενός μαθητή για τη ζωή και για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει.
• Οι καθηγητές ήταν και θα είναι πάντα αυτοί που δείχνουν στα παιδιά μέχρι να ενηλικιωθούν το δρόμο της ζωής.

Μακάριος Δημόκριτος - ΑΚ

• Θα ήταν καλό οι καθηγητές να γίνονται φίλοι με τους μαθητές. Θα ήταν καλό για τους ίδιους και για τους μαθητές.
• Οι δάσκαλοι θα ήθελα να μου φέρονται με ωραίο τρόπο να μην φωνάζουν, να καταλαβαίνουν τα προβλήματά μου, και να κάνουνε το μάθημα ευχάριστα. Όταν ζητάμε το λόγο να μας τον δίνουν, να εξηγούν το κάθε πράμα δύο φορές.

Στεφανίδης Μιχάλης ΑΗ

• Θα ήθελα να με σέβονται, να λύνουν τα προβλήματα ή τις απορίες που έχω. Επίσης όταν κάνω λάθος, θα ήθελα να δείχνουν κατανόηση, και να μου λένε το σωστό κι όχι να με φωνάζουν όπως κάνουν μερικοί.

Μπαρμπούτης Γιώργος – ΑΗ

• Θα ήθελα οι δάσκαλοι να μου φέρονται με ήρεμο τρόπο. Να μην είναι άνθρωποι που θα φοβάμαι. Να μην περιμένω με τρόμο πότε θα τελειώσει η ώρα του μαθήματος. Θα ήθελα να ακούγεται η γνώμη μου. Να μου απευθύνουν το λόγο όταν εγώ θέλω. Να μην γελούν αν κάποια φορά η έκφραση μου είναι λάθος. Να μου διορθώνουν το λάθος χωρίς ανεπίτρεπτους σχολιασμούς. Να περνά η ώρα ευχάριστα και να νοιώθω ότι έμαθα κάτι σήμερα.

Αναστασιάδης Ηλίας – ΑΗ

«Ποια είναι η γνώμη σας για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια;»

«Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια κρατάνε ξύπνιο το μυαλό των εφήβων»

Ø Στις μέρες μας οι έφηβοι/ες ασχολούνται πολύ με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.

• Ø Τα παιχνίδια και κυρίως τα video - games και τα PC games είναι ωραία και συναρπαστικά.
• Ø Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια ανήκουν στα ενδιαφέροντα των εφήβων. Το κάνουν με τη θέλησή τους, διασκεδάζουν.
• Ø Ξεφεύγουν από το άγχος των μαθημάτων και τα προβλήματα τους, ηρεμούν.
• Ø Μπορούν να διαλέγουν το είδος του ηλεκτρονικού παιχνιδιού που τους αρέσει και να προγραμματίζουν για το μέλλον, ποιος θα είναι ο επόμενος τίτλος που θα αγοράσουν.
• Ø Ψάχνουν να βρουν καινούριους τρόπους δράσης και λύσεις.
• Ø Το μυαλό τους βρίσκεται σε κατάσταση δράσης.
• Ø Ανεβάζουν την αδρεναλίνη.
• Ø Κρατάνε ξύπνιο το μυαλό.
• Ø Προσφέρουν δράση, αγωνία.

• Ø Προσφέρουν γνώση.
• Ø Πολλοί έφηβοι παίζουν μαζί. Έχουν ίδια ενδιαφέροντα, διασκεδάζουν με τον ίδιο τρόπο.
• Ø Συγκεντρώνονται απόλυτα, προσπαθώντας να κατανοήσουν τι πρέπει να κάνουν.
• Ø Εξασκούν το μυαλό στο να σκέφτεται κι αυτό αντανακλά στη ζωή τους.
• Ø Τους βοηθούν να φτάσουν τους στόχους τους.
• Ø Φεύγουν από τον πραγματικό κόσμο, μπαίνουν σ' ένα ψεύτικο και φαίνεται να διασκεδάζουν μ’ αυτό.
• Ø Ανακαλύπτουν σε ποια πράγματα είναι ικανά.

«Με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια οι έφηβοι/ες αποβλακώνονται»

• · Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια σε καθηλώνουν αρκετή ώρα μπροστά στην οθόνη.
• · Αν παίζεις πολλές ώρες για μεγάλο διάστημα υπάρχει κίνδυνος για επιληπτική κρίση.
• · Καταστρέφουν κύτταρα του εγκεφάλου.
• · Ξοδεύουν άσκοπα τα χρήματά τους.
• · Είναι μοναχικός τρόπος διασκέδασης.
• · Αποξενώνονται από τους φίλους τους.
• · Χάνουν την επαφή με το περιβάλλον στη διάρκεια του παιχνιδιού.
• · Ταυτίζονται με τους ήρωες κι έχουμε κρούσματα τρέλας ή ψύχωσης.
• · Ξοδεύουν το χρόνο τους αντί να διαβάζουν ένα λογοτεχνικό βιβλίο ή να πάνε βόλτα με τους φίλους τους.
• · Ασχολούνται συνεχώς, δεν έχουν χρόνο για άλλες ασχολίες.
• · Νοιάζονται μόνο πως θα διασκεδάσουν και αδιαφορούν για τις υποχρεώσεις και καθήκοντά τους.
• · Δεν ασχολούνται με τον αθλητισμό.
• · Όταν τους προτρέπουν οι φίλοι τους να παίξουν, επηρεάζονται από άλλους.
• · Γίνονται λιγότερο κοινωνικοί.

Ομαδική εργασία από τους μαθητές και τις μαθήτριες της Α’ τάξης

ειδικότητας Πληροφορικής

«Ζωγραφίζοντας τον τοίχο του σχολείου …»

• Ένα πρωί είδα στον τοίχο του σχολείου ένα ωραίο Graffiti. Απεικόνιζε έναν ηλικιωμένο με το μπαστούνι του, φορούσε ρούχα τρυπημένα καταστρεμμένα από το χρόνο. Το πρόσωπο του ήταν λυπημένο και πολύ σιωπηλό και κοίταζε τη γη που δεν έμοιαζε με αυτήν που κατοικούσε, ήταν μπολυσμένη κι έρημη …

Χαριζάνης Νίκος, ΑΗΛ

• Το σχέδιο ήταν μια θλιμμένη γυναίκα με ξανθά μαλλιά κι αντίκρυσα στα γαλανά της μάτια ένα δάκρυ. Ήταν μια νεαρή δεσποινίς που έχασε την αγάπη της, είχε γκρι σύννεφα για να τονίσει τασύννεφα με τη μπόρα που θα άρχιζε από λεπτό σε λεπτό, το άσπρο για να τονίσει το διαφανές ρούχο της.

Χουσεϊν Χουσεϊνογλου, ΑΗΛ

• Έμοιαζε σαν ένα κεφάλι ανθρώπου χαμένο στο διάστημα. Το κεφάλι όμως δεν έμοιαζε με κανονικό κεφάλι. Ήταν το μισό ανθρώπινο και το υπόλοιπο ήταν ρομπότ. Τα περισσότερα χρώματα ήταν σκούρα.

Σαπλαχίδης Γιώργος, ΑΗΛ

• Το πιο ωραίο ήταν εκείνο στη γωνία. Ήταν ένας άνθρωπος που κρατούσε στα χέρια του τη γη.

Φραγγίδης Λουκάς, ΑΗΛ

• Το σχέδιο απεικόνιζε μια φράση «ΝΑΙ στη ζωή όχι στα ναρκωτικά». Ήταν αρκετά πολύπλοκο και μεγάλο, τα χρώματα του ήταν δυο, γαλάζιο και μαύρο.

Πολίτης Ανδρέας, ΑΗΛ

• Στο σχέδιο αυτό, ήταν μια ομάδα διαφόρων εθνικοτήτων παιδιών τα οποία κρατούσαν όπλα και μαχαίρια, σκοτώνοντας στο πρόσωπο ενός άντρα την πείνα, την εξαθλίωση και τον πόλεμο. Τα χρώματα ήταν πολύ έντονα, τόνιζαν πολύ τα πρόσωπα των παιδιών που ήταν τόσο εξαγριωμένα.

Μηλιακίδης Δημήτρης ΑΗΛ

«Ένα Graffiti στον τοίχο του σχολείου μου»

Ένα πρωί, καθώς πήγαινα στο σχολείο, είδα στην αυλή του σχολείου μου ένα πανέμορφο Graffiti. Ήταν η αναπαράσταση μιας κομμώτριας, που κούρευε κάποιον. Τα χρώματα του ήταν πολλά και ωραία.

Εκείνη τη στιγμή ένιωσα πάρα πολύ όμορφα, γιατί κάτι ομόρφαινε την αυλή του σχολείου μου. Το συζήτησα και με τους συμμαθητές μου και είχανε και κείνοι την ίδια γνώμη. Απ’ ό,τι πιστεύω, το έκαναν κάποια κορίτσια από τις κομμώτριες του σχολείου, γιατί μόνο σε αυτές θα ταίριαζε.

Αξίζει ένα μπράβο στα κορίτσια για την ιδέα τους. Εύχομαι όλοι οι γκρίζοι τοίχοι της πόλης να γίνουν έτσι, για να αλλάξει η διάθεση μας.

«Είμαι πολύ jazz και του την είπα»

Μου την έσπασε: Με νευρίασε

Μου την δίνει: Με νευριάζει

Μου ανάβεις τα λαμπάκια: Με νευριάζεις

Μου την βιδώνει: Με θυμώνει, Με εκνευρίζει

Μας τα κάνες τσουβαλιά: Μας κούρασες

Μας τα κάνεις τσουρέκια: Μας ζάλισες

Μας τα κάνες μπορντό: Μας κούρασες

Μας έπρηξες τα συκώτια: Μας ταλαιπωρείς

Μη μασάς: Μη φοβάσαι

Μην κολλάς: Μη διστάζεις

Μου σηκώθηκε η τρίχα: Ξαφνιάστηκα

Μπρίκια κολλάμε: Μας νομίζεις άσχετους

Μου τη δίνει στα νεύρα: Με τσατίζει

Μου τη σπας: Με νευριάζεις για κάτι

Μη μασάς: Μην κομπλάρεις, μην κωλώνεις

Μου την έδωσε: Νευρίασα

Με φτιάχνεις: Μου ανεβάζεις το ηθικό

Μου τη σπάει: Με τρελαίνει

Μου την δίνει: Με νευριάζει

Με πεθαίνει: Τρελαίνομαι για κάποιο παιδί

Μην ξεράσω: Κάτι που δεν μου αρέσει, κάτι το αηδιαστικό

Με κούφανες: Με αποστόμωσες

Τα πήρα στο κρανίο: Νευρίασα

Τα έχω παίξει: Δεν αντέχω άλλο, έχω τρελαθεί

Τα πήρα άγρια στο σκάλπ: Θύμωσα πάρα πολύ

Τα έπαιξα: Άκουσα κάτι και τρελάθηκα

Τα λέμε: Θα συναντηθούμε

Την πάτησα: Έγινε κάτι που δεν το περίμενα

Την έβαψα: Έκανα κάτι που δεν έπρεπε και τώρα το πληρώνω

Τραγουδά: Παραμιλά

Τι POCEMON είσαι εσύ: Πιο βλάκας δεν γίνεται

Του την είπα: Τον αποστόμωσα

Τον πήραν πρέφα: Τον πήραν χαμπάρι, είδηση

Φρικάρω: Τρομάζω, τρελαίνομαι

Πωρώνομαι: Ξεχνιέμαι

Φτιάχνομαι: Μου αρέσει πολύ

Μου ‘ρθαν τα πάνω κάτω: Τρελάθηκα

Κρανιώθηκα. Τα πήρα στο κρανίο, τρελάθηκα

Απογειώθηκα: Αφαιρέθηκα

Πω πίκρα: Αίσχος

Θα μπαρκάρω: Θα τρελαθώ

Θα σαλτάρω: Θα τρελαθώ, είμαι στα πρόθυρα της τρέλας

Αυτός είναι στον κόσμο του: Είναι εκτός τόπου και χρόνου

DON’T PANIC: Μη τρελαίνεσαι

Είσαι γρουνιάρης: είσαι τρελός

Καθάρισα: Έλυσα την παρεξήγηση

Κουλάρισε: Ησύχασε

Είπα το ποίημα: Δεν έχω να δηλώσω τίποτα

Σε πάω πολύ ρε: Σε παραδέχομαι

Είσαι πολύ καρφί: προδότης

Στον κόσμο σου είσαι: Βρίσκεσαι αλλού, δεν επικοινωνείς

Είσαι μάπα: Είσαι χαζός

Ράψτο: Κόφτο, Σταμάτα

Είσαι φλώρος: Είσαι μαμούχαλος

Δεν ξέρει που παν τα πέντε: Είναι άσχετος

Take it easy: Ηρέμισε

Don’t worry be happy: Μην θυμώνεις, χαμογέλα

Σε τάπωσα: Σε κούφανα

Θα σε μπουφλίσω: Θα σε δείρω, θα μαλώσουμε

Έμεινε: Όταν κάποιος παθαίνει ενθουσιασμό από κάτι

Έχει φορτώσει: Έχει νευριάσει

Σου την είπε: Σε τάπωσε, σε αποστόμωσε

Έχω φραμπαλιάσει: Έχω νευριάσει

Σε παίζει: Σε κοροϊδεύει

Έμεινε παγωτό: Έμεινε έκπληκτος

Είσαι εξηγημένο παιδί: Είσαι ειλικρινής

Χάνεις λάδια: Δεν είσαι με τα καλά σου

Είναι για τα μπάζα: Είναι χάλια, άσχημος

Ψαγμένος: Δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του, ψάχνεται

Είναι UFO με σκούφο: Είναι χαζός

Δικέ μου, μεγάλε: Φίλε μου

Είσαι τζάμι: Είσαι πολύ ξεκάθαρος, ειλικρινής

Είναι πρώτο: Πολύ καλό

Αυτός είναι γάτα: Είναι έξυπνος

Είναι αφασία: Είναι αδιάφορος

Η Φάση είναι λάδι: Είναι ξεκάθαρο, αληθινό

Είναι Cool: Είναι ήρεμος

Αυτός είναι φευγάτος: Είναι σε άλλη φάση

Αυτός είναι λαλημένος: Είναι αλλού, εκτός τόπου και χρόνου

Είναι πολύ Jazz: Έχει ωραία τρέλα

Η κατάσταση είναι Rock: Είναι πολύ προχωρημένη η κατάσταση στην οποία βρίσκεται

Θα την κάνω Λούης: Θα φύγω τρέχοντας

Τρία πουλάκια κάθονταν: Είναι στον κόσμο του

Έφαγα φλας: Μου ‘ρθε ξαφνικό

Βγήκε βρώμα: Κυκλοφορεί φήμη

Θάψιμο: Προδοσία, κακολογία

Έχει φάει κόλλημα: Είναι αφοσιωμένος σε κάτι

Τα ‘χει παίξει: Δεν είναι καλά

Είναι φυτό: Είναι καλός μαθητής

Τον έγραψε: Δεν του έδωσε σημασία

Την έχει δει: Νομίζει ότι κάποιος είναι

Κλαιν Μαϊν: Άστα να πάνε

Σε κοζάρει: Σε κοιτάει επίμονα

Βάρεσε μπιέλα: Έχει χαζέψει

Άσε τους προλόγους: Άσε τις θεωρίες, εξυπνάδες

Θα γίνει της σβουνιάς: Θα γίνει χαμός

Με καμία Παναγία: Σε καμία περίπτωση

Άσε τα σάπια: Μη λες ψέματα

Είναι must: Πρέπει να γίνει οπωσδήποτε

Μη πωρώνεσαι: Μην ανεβάζεις το ηθικό σου

Τουμπέκι ψιλοκομμένο: Μη μιλάς

Let’s do it: Φύγαμε

Την κάνω γυριστή: Το σκάω, φεύγω

Κάνω κατάσταση: Προξενεύω

Σπάσε: Φύγε

Ξεκόλλα: Σταμάτα

Ρούφα το αυγό σου: Μην μιλάς

Έφαγε χυλόπιτα: Τον απέρριψε

Έρευνα – «Έχουμε οδική παιδεία;»

Μαθητές και μαθήτριες από την Α’ τάξη και τα τμήματα Πληροφορικής, Εφαρμοσμένων Τεχνών και Ηλεκτρονικών βγήκαν σε δρόμους και διασταυρώσεις, και κατέγραψαν: α) Πόσοι οδηγοί φοράνε ζώνες ασφαλείας όταν οδηγούν; β) Φοράνε κράνος οι οδηγοί μηχανών; Και τέλος γ) Πόσοι πεζοί περνάνε απέναντι στο δρόμο όταν το φανάρι είναι πράσινο;

Η έρευνα έγινε το διάστημα από 5 Δεκεμβρίου ως και 12 Δεκεμβρίου. Οι μαθητές /τριες που συμμετείχαν είναι οι εξής:

• Τμήμα Εφαρμοσμένων Τεχνών: Ξανθοπούλου Έλενα, Παπαδόπουλος Γιώργος, Κούλας Μάνος, Τσουμετζίδης Γιώργος, Καμαριώτου Μαρία.
• Τμήμα Ηλεκτρολόγων: Σαρηγιαννίδης Γιώργος, Χατζής Λάζαρος, Μπαρμπούτης Γιώργος, Μουρατίδης Διαμαντής, Σακώφ Αλεξανδρος, Καρυπίδης Αχιλλέας, Γαβρίδης Δημήτρης, Στεφανίδης Μιχάλης, Σεμενλίδης Χριστόφορος.
• Τμήμα Πληροφορικής: Γλαβίνας Γιώργος, Γιαννοπούλου Χριστίνα, Τριανταφυλλίδου Κατερίνα, Τουσίδης Στέργιος, Μιχαηλίδης Ηλίας, Τομπουλίδης Θόδωρος.

Αυτά που είδαν και κατέγραψαν παρουσιάζονται παρακάτω:

α) «Πόσοι οδηγοί φοράνε ζώνες ασφαλείας;»

Διάστημα: 7 ως 15 Δεκεμβρίου

Οδοί: Μακρυγιάννη και Νικομηδείας, Μακρυγιάννη με Περιφερειακό, Λαγκαδά, Κυψέλης, Μπουμπουλίνας και Μακρυγιάννη.

Καταγράφηκαν 581 αυτοκίνητα. Από τους οδηγούς, οι 246 (42,3%) φορούσαν ζώνες ασφαλείας και 338 (57,6%) οδηγούσαν δίχως να φοράνε.

β) «Πόσοι οδηγοί μηχανών φοράνε κράνος;»

Οδοί: Μακρυγιάννη με περιφερειακό Νικομηδείας, Γρηγ. Λαμπράκη με Λαγκαδά / Κολόμβου, Καυταντζόγλου με Εγνατία και Αγ. Δημητρίου, Κωνσταντινουπόλεως, Οδησσού και Μαραθώνος.

Διάστημα 7 ως 12 Δεκεμβρίου

Καταγράφηκαν 276 μηχανές. Από αυτές, οι οδηγοί των 125 (45,2%) φορούσαν κράνος και των 151 (54,7%) οδηγούσαν δίχως κράνος.

Ο Γλαβίνας Γιώργος σημειώνει:

«Επειδή την ώρα αυτή (8.20 – 8.35 μ.μ.) το κρύο ήταν τρομερό, ο μεγάλος αριθμός των οδηγών που φοράνε κράνος μπορεί να οφείλεται στο κρύο».

Ο Παπαδόπουλος Γιώργος παρατηρεί πως η Κολόμβου βρίσκεται κοντά στην τροχαία και οι οδηγοί πιθανόν να φοράνε κράνος για να αποφύγουν τα πρόστιμα.

γ) «Πόσοι πεζοί περνάνε με πράσινο και πόσοι με κόκκινο;»

Οδοί: Μακρυγιάννη και Νικομηδείας, Καυταντζόγλου και Εγνατία, Λαγκαδά, Μαραθώνος και Τερψιθέας, Εγνατία, Λαγκαδά, Χρυσοστόμου Σμύρνης, Στροφή Καρατάσιου και Ρ. Φεραίου.

Διάστημα: 5 ως 12 Δεκεμβρίου

Πέρασαν 316 πεζοί, 155 (49,6%) άνδρες και 161 (59,4%) γυναίκες.

Από αυτούς, οι 212 (67%) πέρασαν με πράσινο τη διάβαση και οι 94 (33%) με κόκκινο.

Συμπερασματικά λοιπόν σημειώνομε πως οι οδηγοί αυτοκινήτων σε ποσοστό 57,6% δε φοράνε ζώνες ασφαλείας και 42,3% φοράνε.

Οι οδηγοί μηχανών σε ποσοστό 54,7% δε φοράνε κράνος, ενώ 45,2% φοράνε.

Οι πεζοί φαίνεται να είναι πιο προσεκτικοί καθώς περνάνε το δρόμο με πράσινο σε ποσοστό 67% ενώ 33% πέρασε με κόκκινο.

Παναγιώτης Τσιμιανίδης Β΄ Ηλεκτρονικών